Tour in Hanoi, waterpoppen theater en Oranje

Iets later dan gepland kwamen we ons bed uitrollen. We hebben toch nog wel een beetje last van een jetlag. We ontbijten bij ons stamkroegje. Daar hebben we alsnog de tour maar Sapa geboekt. Als extraatje kregen we een tour door Hanoi cadeau. We kregen een hele leuke gids genaamd Chung. Hij was toevallig jarig vandaag, dus vooraf hebben we nog even een taartje gegeten. Samen met een Duits en een Nederlands stel begonnen we aan de walkie talkie tour. We meerdere tempels in geweest en hebben gezien hoe de mensen hier in Hanoi leven. William is een huisje binnen gelopen en het was opvallend op hoe weinig vierkante meter zo veel mensen konden leven. Even als illustratie : 9 vierkante meter met 6 mensen, waarvan 3 generaties. En Wij vond 9 m2 voor een studenten kamer al klein!!
Chung nam ons mee naar een soort restaurantje waar de kinderen in Hanoi na school fruit kwamen eten. Daar hebben hebben we heerlijk vers fruit gegeten. Chung leidde ons naar spoorrails die midden door de stad liep. Mensen leven hier op 1 meter afstand van het spoor in kleine huisjes. Levensgevaarlijk!! De mensen doen hier zelfs de was op het spoor en handelen hier in afval voor recycling. Wat we erg vreemd vonden was dat je je flesje water hier in kon leveren voor 1000 dong (20 cent). Dat hebben we natuurlijk niet gedaan!
Hierna zijn we naar het restaurantje gelopen waar we gister, op aanraden van het reisbureautje hadden gegeten. We kregen typische Vietnamese gerechtjes en ons werden de tafelmanieren in Vietnam uitgelegd.
Na de tour zijn we zelf naar het waterpoppen theater gelopen en hebben daar een prachtige show gezien. Er werd typische Vietnamese muziek gemaakt en de poppen dansten in het water op de muziek. Het boeren leven werd hiermee nagebootst.
Zeer uitgeput liepen we langzaam terug richting het hotel. We kwamen langs een heel hip tentje en besloten nog 1 drankje te doen. Het was happy hour dus van 1 corona kwamen er 2. We waren bezig met het reisverhaal en ineens kwamen er mensen naast ons zitten. Een Engelse jongen, hij heette Adam en een Nederlands meisje Eva (nee grapje, Franzy). We hebben super leuk met hun gekletst en voordat we het wisten was het alweer half 1. Strompelend en redelijk dronken liepen we weer terug naar het hotel. We hebben ons gedoucht en ons in het oranje gehesen. Samen met 30 andere Nederlanders hebben we de halve finale gekeken. Jammer, maar helaas verloren. :( ondertussen was het alweer 6 uur s'nachts en konden we EINDELIJK slapen. Het was een mooie dag, op naar morgen!